Metrobotsing Amsterdam - 20 februari 2010

(Station Wibaut, zaterdag 20 februari 2010)

Amsterdam 23 februari 2010


Beste Allemaal,


Niet zo een aangenaam weekend achter de rug.
Ik zat in de metro die tegen een stilstaande metro botste.
Ik typ alles, zodat ik alles ooit terug kan lezen, om mijn trauma te verwerken.


zie hier nieuwsbericht : Botsing Metro en bericht 112

* 16:08 u.
Ik stap in de metro 54 richting CS in Reigersbos , ik stapte in de derde wagon en nam plaats met mijn gezicht naar voren, naast mij zat nog een vrouw.

* 16:18 u.
Ik zie bij Spaklerweg de sneltram 51 stoppen en niet verder gaan. Reizigers uit Amstelveen stappen uit en stappen in mijn metro naar CS. Dit zou betekenen dat er iets mis is.

* 16:22 u.
10 seconden voor de crash bij Wibautstraat hoor ik de bestuurder iets zeggen over de Intercom." Bij Centraal Station ....." . Mensen in de metro snappen niet wat er gezegd.

En toen "BOEM" . Iedereen slingerde naar voren in een fractie van een seconde. Ik kwam met mijn hoofd keihard tegen een lege zitbank en stuiterde op de grond. Ik dacht nu krijg je het harmonica-effect. Ik maakte me klein in foetushouding.

Metro staat stil iedereen vluchtte in mijn wagon de metro uit. Ik pakte de mobiel op van een Spaanstalige vrouw. Ik bleef beduusd op de grond. Ik stapte uit en zag mensen langs de pilarenvan metrostation Wibaut zitten, sommige bebloed.

Twee vrouwen ontfermden zich over mij en zeiden continu tegen mij : "Gaat het jongen". Van eentje kreeg ik water. Ik keek naar rechts en zag rookontwikkeling bij de gebotste voorstuk van de metro. Ik dacht dat die bestuurder dood was. Achteraf bleek dat hij uit de metro geknipt was en gewond is afgevoerd.

Het volgende beeld zal mij altijd bijblijven: Het achterste deel van de metro was nog in de metrobuis. Ik zag mensen uit de metrobuis naar het station rennen. Ik was zelf van slag, maar zag nog een twintigjarige vrouw op de grond "spacen" van wat haar is overkomen. ik had haar moeten helpen, maar had zelf hulp nodig.

Opeens kwamen veel politie op het station en iedereen moest het station verlaten. Ik had zoiets van help godverdomme eerst de mensen die bloeden. Maar nee, iedereen z.s.m. eruit. Intercom: "Op dit station is een onveilige situatie , u moet het station verlaten".


* 16:30 u.
Wij komen boven bij Station Wibaut. Sirenes af en aan . Brandweer, Politie en Ambulances. Wibautstraat, een vierbaansweg in Amsterdam werd helemaal afgesloten. Ik belde mijn familie op. Een agent nam mijn gegevens door en alle gewonden moesten naar een naastgelegen huisartsenpost. Zwaar gewonden met nekfracturen werden snel afgevoerd naar ziekenhuizen.


* 16:35 - 17:15 u.
Huisartsenpost Wibautstraat. Hier kwamen alle gewonden binnen en werden geholpen. Ik zag een Engelsman, misschien toerist, helemaal bebloed op zijn gezicht. Ik sprak een paar die zeker de 60 jaar gepasseerd waren. Zij waren nauwelijks gewond. Naast mij zat een Hindoestaanse jongen van +/_ 18 jaar. Hij had niks, toen raakte een arts aan zijn benen aan, hij gilde het uit. De dokter zei: "Jij moet meteen in een Ambulance".

* 17:15 u.
Voordat ik geholpen kon worden was de opvang heel goed geregeld. Iedereen kon zijn verhaal kwijt. Politie deelde water uit. EHBO-personeel kwam continu kijken hoe het met je ging. Hierna werd ik intensief geholpen door twee artsen die mijn nek, mijn ogen en mijn gezicht gingen nakijken. Ik zou vermoedelijk een lichte hersenschudding hebben gehad.

* 17:30 u.
Mijn moeder en Somaira zaten mij op te wachten bij eetcafé "De Draver". Mijn moeder zei nog tegen de politie: "Mijn zoon is daar, mag ik er door". Maar niemand mocht er door. Politie zei , je zoon heeft je ge-smst, dus hij komt zo uit het gebouw.

Het is nu dinsdag 23 februari 2010, ik kan jullie zeggen dat ik het goed maak.
Ik ben alleen nog niet 100 procent. Ik heb het gevoel dat mijn ritme en handelingssnelheid trager is. Wel veel last van herbelevenis en trauma. Slachtofferhulp helpt mij. Ik heb morgen nog een afspraak met de huisarts.

Groeten Giovanni