Hong Kong dag 15

(afgebeeld PH BFH , genaamd "Hong Kong" van KLM ASIA, in dit toestel vloog ik terug)

Dinsdag 14 oktober 2008,

Mijn vliegtuig zou vandaag vertrekken om 10:15 uur.

Ik wou deze dag geen enkele stres ervaren van dat ik me moest haasten voor het vliegtuig. Zodoende maar een uurtje licht geslapen in het hotel. De hele ochtend had ik mijn koffer en handtas ingepakt. En ze puilde uit. Van het hotel had ik een weegschaal geleend. Ik kwam precies uit op 20 kilo koffer, 10 kilo handbagage.

Achteraf bleek bij de Check-In, dat de koffer 21,6 kilo was. Maar Mandy , de zeer vriendelijke knappe grondstewardess op het vliegveld zei zachtjes met zwaaiende handgebaar dat het goed was. Onder het mom van niemand heeft het gezien. Achteraf bleek dat 22 kilo het maximum was. Dus het was goed.

Ik kwam op het vliegveld aan met een Airport Express trein vanaf Hong Kong Centraal naar Chep Lap Kok (zo heet het vliegveld). Het duurde ongeveer 28 minuten. De trein zag er superdeluxe uit. Binnenin en buiten was de trein in een hele reclame-uiting van Estee Lauder, helemaal lila. Toch mooi.

Chep Lap Kok is geen Schiphol, maar moet wel een van de mooiste luchthavens ter wereld zijn. Superoverzichtelijk, Superschoon, Heel relax. Het is kleiner als Schiphol, maar ziet er op een of andere manier dan toch weer drie keer zo groot uit als Schiphol.

Ik moest naar Gate 35 met een metro !!! Yes, een metro die op het vliegveld rijdt vanaf het centrale gedeelte. Ik had me bijna verslikt in mijn boarding time. Ik was toch tien minuten voor de last call in mijn vliegtuig. Dit zal me nooit meer gebeuren, want anders mocht ik het vliegtuig niet meer in. Maar gelukkig was ik niet de enige.

De vlucht was zo raar. Gedurende die 12 uur lang alleen maar zon, je keek naar buiten alleen maar zon. je ging even slapen, alleen maar zon. Zon, Zon, Zon en een echte scherpe Zon. Iedereen had zijn raamopening dicht.

Er was een zeer knappe Kantonese stewardess aan boord, ik probeerde de geleerde Chinese woorden op haar uit. Na afloop groette ze me wel hartelijk. Ik ben haar naam helaas kwijt, jammer.. Ze droeg haar naambordje ook niet. Ze zag 'r echt goed uit. Ik was blij dat ze mijn gangpad had voor het helpen van passagiers. Continu oogcontact en lachen.

Het toestel van KLM heette overigens "Hong Kong" en vloog onder de naam KLM ASIA. Toen ik heenging naar Hong Kong was het een andere toestel de "Freetown" en vloog ook onder de naam KLM ASIA.

Aangekomen in Nederland begon De Stress, mensen groeten je niet meer, douane deed moeilijk. Het was Shit. Rare vragen van de douane, waar werk je, ga je vaak naar het buitenland, wat was je doel van je reis. Ze hadden alle tassen van mij ondersteboven gecheckt, 20 minuten lang. Waar heb je die camera gekocht, heb je bonnetjes etc...

Ik was al blij dat ik niks hoefde aan te geven.

Groeten Givani